۱٫Paton, Douglas; Fohnston, David (2001). Disaster and Communities: Vulnerability, Resilience and Preparedness, Diasaster. Prevention and Manegment, vol. ۱۰, no. ۴, MCB University, ISSN, 965-3562.

۲٫ Montoya Morales, Ana Lorena (2002). Urban Disaster Management A Case Study of Earthquake 86-Risk Assessment in Cartago, Costa Rica. University of Utrecht.

۳٫ Smit , B. (2000). Anatomy of Adaption to Climate Change and Ulnerability. Climate Change.

۴٫ حمیدی، ملیحه (۱۳۷۱). ارزیابی الگوهای قطعه‏بندی اراضی و بافت‏های شهری در آسیب‏پذیری مسکن از سوانح طبیعی. تهران: مجموعه مقالات سمینار سیاست‏های توسعه‏ی مسکن در ایران.

۵٫ عبداللهی، مجید (۱۳۸۴). مدیریت بحران در نواحی شهری. سازمان شهرداری‏های کشور، تهران.

۶٫ تقی‏نژاد، کاظم؛ موسوی ندوشن، سیدمعین (۱۳۹۳). طراحی شهری در مناطق زلزله‏خیز. گرگان: انتشارات نوروزی، ۱۶۵٫

۷٫ UN (1991). Mitigating Natural Disasters. Phenomeona, effect and options.

۸٫ Rashed, K; Weeks, J. (2003). Assessing Vulnerability to Earthquake Hazards through Spatial International. Journal of Geographic Information Science Multicriteria Analysis of Urban Areas, vol. ۱۷, no. ۶, ۵۴۷-۵۷۶٫

۹٫ S. Antonioni Gigliola, G.; Cozzani, Valerio (2007). A Methodology for the Quantitative Risk, Triggered by Seismic Events. Journal of Hazardous Materials, Assessment of Major Accidents.

۱۰٫ عابدی، مهدی (۱۳۸۵). بررسی اثرات ناشی از تخریب ساختمان‏ها پس از وقوع زلزله در معابر شهری (نمونه‏ی موردی: محله‏ی چیذر منطقه‏ی ۱ تهران). پایان‏نامه‏ی کارشناسی ارشد رشته‏ی شهرسازی ـ برنامه‏ریزی شهری و منطقه‏ای، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.

۱۱٫ حبیبی، کیومرث؛ و همکاران (۱۳۸۷). تعیین عوامل ساختمانی مؤثر در آسیب‏پذیری بافت کهن شهری زنجان با استفاده از GIS و FUZZY LOGIC. هنرهای زیبا، ش ۳۳، ۲۷-۳۶٫

۱۲٫ احدنژاد، محسن؛ و همکاران (۱۳۹۰). ارزیابی آسیب‏پذیری شهرها در برابر زلزله بر حسب فاصله از کاربری‏های حیاتی با استفاده از GIS (نمونه‏ی موردی: بافت قدیم زنجان).

۱۳٫ شرکت مهندسین مشاور طرح و معماری (۱۳۷۲). طرح جامع گرگان، سازمان مسکن و شهرسازی مازندران، ۹٫

۱۴٫ مرکز آمار ایران (۱۳۸۵). سرشماری عمومی نفوس و مسکن، تهران.

۱۵٫ مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن، بخش زلزله (۱۳۸۸). تهیه و تدوین سناریو زلزله‏ی شهر گرگان. ۶۶-۴۷٫

۱۶٫ شرکت مهندسین مشاور معماری و شهرسازی عرصه (۱۳۷۸). ضوابط و مقررات و استانداردهای ساختمان آتش‏نشانی‏های کشور. ۱۴۰٫

۱۷٫ شرکت مهندسی مشاور معماری و شهرسازی پارت (۱۳۹۰). طرح جامع شهرگرگان. ۸٫

۱۸٫ رسولی، علی‏اکبر؛ محمودزاده، حسن (۱۳۸۹). مبانی سنجش از دور پایه. تبریز: انتشارات علمیران.

۱۹٫ متکان، علی‏‏اکبر؛ و همکاران (۱۳۸۷). محل‏های مناسب جهت دفن پسماند با استفاده از GIS (مطالعه‏ی موردی: شهر تبریز). علوممحیطى، س ۶، ش ۲، ۱۲۱-۱۳۲٫

۲۰٫ فاضل‏نیا، غریب؛ حکیم‏دوست، سیدیاسر؛ بلیانی، یدالله (۱۳۹۱). راهنمای جامع مدل‏های کاربردی GIS در برنامه‏ریزی شهری، روستایی و محیطی. انتشارات آزادپیما، ج ۱٫

۲۱٫ بهشتی‏فر، سارا؛ و دیگران (۱۳۸۹). مدل‏سازی احتمالاتی عدم اطمینان داده‏های ورودی در مکان‏یابی نیروگاه حرارتی. ۵۸۶٫