پایگاه اطلاع رسانی مدیریت ریسک، بحران و پدافند غیرعامل به گزارش پایداری ملی، اندیشکده «شورای آتلانتیک» در مطلبی تحت عنوان «آمریکا و روسیه باید در …
پایگاه اطلاع رسانی مدیریت ریسک، بحران و پدافند غیرعامل به گزارش پایداری ملی، اندیشکده «شورای آتلانتیک» در مطلبی تحت عنوان «آمریکا و روسیه باید در تدارک گفت‌‌وگوهای صلح ایران و عربستان باشند» نوشت: رویکردهای منطقه‌ای ریاض به شدت ریشه در سیاست‌‌های داخلی این کشور دارد. به عبارت دیگر سعودی‌ها تهدیدهای خارجی را در چارچوب خطرهای داخلی می‌نگرند که ارکان قدرت نخبگان سیاسی این کشور را به خطر می‌اندازد. به عنوان مثال، ریاض نگاه خصومت آمیزی به ایران شیعه و جنبش اخوان المسلیمن که سنی هستند، دارد. این امر به این دلیل است که هر دو قادرند سلسله آل سعود را به چالش بکشند.
بر این اساس، عربستان نفوذ رو به رشد ایران را در منطقه عامل تحریک کننده اقلیت شیعه خود که حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند و خواهان تقسیم قدرت و خاتمه تبعیض مذهبی هستند، می‌داند.
اندیشکده یاد شده با اشاره به موارد مورد توجه ایران در رابطه با عربستان و حضور «ترکی الفیصل» رییس سابق دستگاه اطلاعات عربستان در نشست گروه مخالفان جمهوری اسلامی (گروهک منافقین) نوشت: از دیدگاه ایرانی‌ها این اقدام نشانه‌ای واضح از حضور سعودی‌ها در مرحله جدیدی از ستیز با تهران بود.
اندیشکده شورای آتلانتیک در بخشی دیگر از این تحلیل نوشت: در حالی‌که توافق اخیر بین روسیه و آمریکا گامی بالقوه در زمینه مغلوب کردن سلفی‌ها در سوریه و خاتمه دادن به بحران این کشور است اما مادامی که ایران و عربستان سعودی کماکان با هم اختلاف دارند، بعید است که به موفقیتی نائل شود. این امر در مورد بحران یمن نیز مصداق دارد.
شورای آتلانتیک نوشت: تداوم هرج و مرج در سوریه تهدیدی امنیتی برای روسیه و غرب به خاطر سیل هجوم پناهجویان و افراط گرایان است. بنابر این اینک زمان آن رسیده که آمریکا و روسیه با بدست گرفتن ابتکار عمل در شورای امنیت سازمان ملل متحد ایران و عربستان را به میز مذاکره آورده و نقشه‌ای راهی را برای صلح فراهم آورند . البته ایران تعامل با آمریکایی‌ها در چارچوب همکاری دوجانبه را رد می‌کند اما همانطور که در زمینه موضوع سوریه نشان داد، آماده همکاری‌های چند جانبه است.
در انتهای این مطلب با اشاره به آمادگی ضمنی ایران در رفع تنش با ریاض و اشاره به مقاله اخیر وزیر خارجه ایران در این زمینه که در روزنامه «نیویورک تایمز» منتشر شد، نوشت: نقطه ابهام در اینجا نهفته است که چگونه این کشور می‌تواند در نوین‌سازی‌های بلند پروازانه داخلی همانطور که در سند راهبردهای اقتصادی آینده این کشور موسوم به «سعودی ویژن ۲۰۳۰» تصریح شده است، فعالیت نماید در حالی‌که همزمان در مسیر مواجهه خطرناکی با ایران که ثبات طولانی مدت این کشور را زیر سئوال می‌برد نیز فعالیت دارد.