بررسی تحلیلی روشهای کمی ارزیابی ریسک با رویکرد مقایسه ویژگی آنها در پروژه های تحقیقاتی مقدمه: ارزیابی ریسک روشی پرکاربرد به منظور مدیریت ابزارهای موثر …

بررسی تحلیلی روشهای کمی ارزیابی ریسک

با رویکرد مقایسه ویژگی آنها در پروژه های تحقیقاتی

مقدمه:

ارزیابی ریسک روشی پرکاربرد به منظور مدیریت ابزارهای موثر در ایمنی به منظور کاهش ریسک ناشی از حوادث مختلف می باشد ولی از آنجا که احتمال برخی حوادث هرگز از بین نمی رود، این روش الگوریتمی را به منظور ارزیابی کمی، کیفی و ترکیبی ریسک و کاهش ریسک ناشی از حوادث مختلف را تا جایی که از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد ارائه میدهد. آغاز کاربرد این روش مروبط به صنایع هسته ای، هوانوردی و التریکی در اوایل دهه ۱۹۸۰ است. ارزیابی کمی ریسک اکثرا در مواقعی مورد استفاده قرار میگیرد که ارزیابی کیفی ریسک، توانایی پیش بینی دقیق ریسک در واحدهای فرآیندی را نداشته باشد. همواره باید در نظر داشت که این روش، ریسک ناشی از خطرات حاد را بررسی کرده و خطرات مزمن در محدوده کاری آن قرار نمی گیرند.

در ارزیابی ریسک حوادث دو پارامتر نقش عمده ای ایفا می کنند. پارامتر اول تکرار پذیری آن حادثه و پارامتر دوم شدت پیامدهایی است که آن حادثه بر جای می گذارد. تکرار پذیری یک حادثه به معنای تعداد دفعاتی می باشد که آن حادثه در یک بازه زمانی مشخص اتفاق افتاده است و شدت پیامدهای یک حادثه به معنای تلفات ناشی از آن حادثه است. هیچ کدام از این دو پارامتر به تنهایی برای ارزیابی خطرات کافی نیستند (بدری, ۱۳۹۱).