۱٫Paton, Douglas; Fohnston, David (2001). Disaster and Communities: Vulnerability, Resilience and Preparedness, Diasaster. Prevention and Manegment, vol. ۱۰, no. ۴, MCB University, ISSN, 965-3562.
۲٫ Montoya Morales, Ana Lorena (2002). Urban Disaster Management A Case Study of Earthquake 86-Risk Assessment in Cartago, Costa Rica. University of Utrecht.
۳٫ Smit , B. (2000). Anatomy of Adaption to Climate Change and Ulnerability. Climate Change.
۴٫ حمیدی، ملیحه (۱۳۷۱). ارزیابی الگوهای قطعهبندی اراضی و بافتهای شهری در آسیبپذیری مسکن از سوانح طبیعی. تهران: مجموعه مقالات سمینار سیاستهای توسعهی مسکن در ایران.
۵٫ عبداللهی، مجید (۱۳۸۴). مدیریت بحران در نواحی شهری. سازمان شهرداریهای کشور، تهران.
۶٫ تقینژاد، کاظم؛ موسوی ندوشن، سیدمعین (۱۳۹۳). طراحی شهری در مناطق زلزلهخیز. گرگان: انتشارات نوروزی، ۱۶۵٫
۷٫ UN (1991). Mitigating Natural Disasters. Phenomeona, effect and options.
۸٫ Rashed, K; Weeks, J. (2003). Assessing Vulnerability to Earthquake Hazards through Spatial International. Journal of Geographic Information Science Multicriteria Analysis of Urban Areas, vol. ۱۷, no. ۶, ۵۴۷-۵۷۶٫
۹٫ S. Antonioni Gigliola, G.; Cozzani, Valerio (2007). A Methodology for the Quantitative Risk, Triggered by Seismic Events. Journal of Hazardous Materials, Assessment of Major Accidents.
۱۰٫ عابدی، مهدی (۱۳۸۵). بررسی اثرات ناشی از تخریب ساختمانها پس از وقوع زلزله در معابر شهری (نمونهی موردی: محلهی چیذر منطقهی ۱ تهران). پایاننامهی کارشناسی ارشد رشتهی شهرسازی ـ برنامهریزی شهری و منطقهای، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.
۱۱٫ حبیبی، کیومرث؛ و همکاران (۱۳۸۷). تعیین عوامل ساختمانی مؤثر در آسیبپذیری بافت کهن شهری زنجان با استفاده از GIS و FUZZY LOGIC. هنرهای زیبا، ش ۳۳، ۲۷-۳۶٫
۱۲٫ احدنژاد، محسن؛ و همکاران (۱۳۹۰). ارزیابی آسیبپذیری شهرها در برابر زلزله بر حسب فاصله از کاربریهای حیاتی با استفاده از GIS (نمونهی موردی: بافت قدیم زنجان).
۱۳٫ شرکت مهندسین مشاور طرح و معماری (۱۳۷۲). طرح جامع گرگان، سازمان مسکن و شهرسازی مازندران، ۹٫
۱۴٫ مرکز آمار ایران (۱۳۸۵). سرشماری عمومی نفوس و مسکن، تهران.
۱۵٫ مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن، بخش زلزله (۱۳۸۸). تهیه و تدوین سناریو زلزلهی شهر گرگان. ۶۶-۴۷٫
۱۶٫ شرکت مهندسین مشاور معماری و شهرسازی عرصه (۱۳۷۸). ضوابط و مقررات و استانداردهای ساختمان آتشنشانیهای کشور. ۱۴۰٫
۱۷٫ شرکت مهندسی مشاور معماری و شهرسازی پارت (۱۳۹۰). طرح جامع شهرگرگان. ۸٫
۱۸٫ رسولی، علیاکبر؛ محمودزاده، حسن (۱۳۸۹). مبانی سنجش از دور پایه. تبریز: انتشارات علمیران.
۱۹٫ متکان، علیاکبر؛ و همکاران (۱۳۸۷). محلهای مناسب جهت دفن پسماند با استفاده از GIS (مطالعهی موردی: شهر تبریز). علوممحیطى، س ۶، ش ۲، ۱۲۱-۱۳۲٫
۲۰٫ فاضلنیا، غریب؛ حکیمدوست، سیدیاسر؛ بلیانی، یدالله (۱۳۹۱). راهنمای جامع مدلهای کاربردی GIS در برنامهریزی شهری، روستایی و محیطی. انتشارات آزادپیما، ج ۱٫
۲۱٫ بهشتیفر، سارا؛ و دیگران (۱۳۸۹). مدلسازی احتمالاتی عدم اطمینان دادههای ورودی در مکانیابی نیروگاه حرارتی. ۵۸۶٫